Estes robots miden arredor de cuarenta centímetros de alto, teñen seis rodas e están equipados practicamente co mesmo tipo de tecnoloxía que os coches sen conductor. Teñen nove cámaras, dous canais de audio, sensores de movemento, unha sinal GPS e un sistema de mapeado. Son practicamente autónomos, pero teñen operadores remotos que poden tomar o control en calquera momento.
Just Eat, a compañía máis grande de Europa de reparto de comida a domicilio, foi a primeira empresa en apostar por esta nova tecnoloxía. Despois de cinco meses de "exhaustivas probas", en decembro empezou a facer os primeiros repartos no barrio de Greenwich. En 2017 pretenden ampliar o seu uso a todo Londres e o seu obxetivo final é "ter unha flota de robots en múltiples vecindarios da Gran Bretaña".
En paralelo, a cidade de Redwood City en California (EEUU) terá unha flota de vinte robots a principios de 2017 encargándose da entrega de comida a domicilio ou de libros da biblioteca. Este plan forma parte dun proxecto piloto que tamén se vai a realizar en Washington D.C.
No caso dos robots de Just Eat o proceso de reparto é igual de sinxelo que cun operador humano. O cliente pide a comida vía app e recíbea na súa porta. O pago realízase a través da aplicación. Para poder sacar o paquete, o usuario recibe un código por mensaxe de texto co que se desbloquea a tapa do carrito.
Non é posible pedir que sexa un dos robots quen leve a comida, pero os clientes sí son avisados de que van a ser un destes aparellos o encargado de facer o reparto. O que deixa a porta aberta a negativas de usuarios.
Poden levar ata dez kilogramos de peso ou tres bolsas da compra a unha velocidade máxima de seis kilómetros por hora, similar ao paso humano xa que todo o traxecto cúbrenno polas beirarrúas (cunha bandeira amarela ou bermella para facelos máis visibles). O obxetivo é que cubran un radio de tres a cinco kilómetros, o que lles pode levar entre quince e trinta minutos, máis do que tarde actualmente un reparto en moto ou bicicleta e similar ao tempo que propuxo Amazon para os seus drones. O aparello tarda en chegar ao restaurante do que sae o pedido, supostamente o tempo que tarda este en ser preparado.
Unha das preocupacións iniciais era cómo ía a reaccionar o público cos robots. Pero os creadores da compañía aseguraron que o "máis sorprendente" foi a "falta de reacción", aínda que aos nenos lles encanta "tratan de cazalo e abrazalo, un mesmo tratou de darlle a comer un plátano". Aínda non se tiveron que enfrentar a ningún caso de vandalismo, pero por si acaso, o robot incorpora unha alarma no caso de que alguén intente levalo.
Estes robots son unha proba máis de que o concepto de entrega a domicilio está cambiando.
No hay comentarios:
Publicar un comentario