UNHA NOVA REVOLUCIÓN

                 
                      

   A economía mundial atópase ás portas dunha nova revolución. Para algúns trátase dunha cuarta revolución; para outros simplemente é darlle unha volta a terceira: a impulsada por tecnoloxías como as impresoras 3D, o chamado Internet das cousas e o universo Big Data. A dixitalización das fábricas permitirá, din os expertos, pasar da producción en masa á personalización en masa, e facilitará a reindustrialización de Occidente. Industrias como a automotriz e a aeronáutica xa están experimentando coa producción meidante impresión 3D de pezas que, pola súa complexidade e forma, son mais doadaas de imprimir que ensamblar. Ford, por exemplo, conseguiu rebaixar o coste dos prototipos de coches de 500.000 a 3.000 dólares. A industria está aínda un pouco lonxe de confiar a producción final a estas novas impresoras, pero os avances para acercarse a este punto son moi rápidos.

                       

  Neste novo universo, probable fonte de inspiración para un escritor de ciencia ficción, os robots son esenciais. O nivel de sofisticación destas máquinas estase incrementando; ofrecen máis horas de traballo a menor coste, aínda que tamén é verdade que esixen maiores inversións iniciais. O Internet das cousas (na actualidade, hoxe hai 3.800 millóns de obxetos conectados a rede de forma autónoma), o universo big data ( análise de grandes cantidades de datos para anticipar comportamentos ou averías) e a nube (almacenamento dixital a gran escala) completan a nova Industria 4.0, según o termino acuñado en Alemania.
  O grupo ABB desenrolou a YuMi, un robot de última xeración que é capaz de manexar pezas delicadas, como as de un reloxio de pulseira ou os compoñentes dun teléfono móvil. YuMi e os seus compañeiros de traballo humáns poden traballar cóbado con cóbado sen ter que recorrer a vaias ou gaiolas protectoras.

                          

  Neste suposto novo mundo, as víctimas das deslocalizacións, os perdedores da globalización, poden saír gañando cos novos avances industriais, que ao final buscan mellorar a productividade e reducir márxenes. Os países con elevados costes de producción aspirar a recuperar a producción perdida durante os derradeiros vinte anos a favor de mercados emerxentes como a China e a India.
  A medida que o número de empregados dunha fábrica se reduce, o coste laboral en proporción ao coste total da fabricación cae. Este feito constitúe un aliciente para que algunhas compañías volvan a localizar a súa producción en países ricos.
  A manufactura dixital desta nova revolución permitirá producir menos cantidades, a menor coste e d unha forma máis flexible, para fabricar de forma máis persoalizada e máis rápida. Esto permitirá ás empresas dar unha resposta máis veloz á demanda.
  As ganancias de productividade suelen facerse a costa do emprego. Sustituír a un operario que realiza unha tarefa repetitiva por un robot pode resultar óptimo para a empresa, pero con casi toda seguridade deixará a ese empregado na rúa. Nembargantes, os expertos na nova industria dixital calculan que as novas formas de producción acabarán xerando máis emprego gracias á aparición de novas necesidades -como coordinadores de robots- e o aumento da actividade económica.
  A introducción da robótica traducirase en maiores incrementos de emprego nas empresas que producen maquinaria intelixente e os aumentos serán máis limitados no automóbil e a metalurxia.
  Os responsables políticos de EEUU e a UE, entre outros países, están revisando o potencial da súa industria de xerar empregos e crecemento económico nestes tempos de suposta saída dunha dura crise, cheos de incertidume.
  Como toda revolución, admiten os expertos, entraña riscos. ¿Qué pasa se a máquina se equivoca?, ¿se hai un ciberataque?, ¿quen almacenará os datos de millóns de ciudadanos?. Son retos á espera de respostas.