A EXPANSIÓN DA INTELIXENCIA ARTIFICIAL

  A expansión da intelixencia artificial é xa imparable, aínda que a velocidade do seu avance é distinta según o lugar do mundo que valoremos. O ritmo de automatización de tarefas será variable dependendo do nivel de desenrolo de cada rexión pero xa hai estadísticas que mostran qué países van á cabeza nesta carreira.
  O estudo "A future that works: automation, employment and productivity", elaborado polo instituto McKinsey, examina o potencial de incorporación de intelixencia artificial no traballo de 46 países, que representan arredor do 80% da forza de emprego mundial.
  Entre os datos destaca Xapón, que chegará a ter o 55,7% das súas tarefas asumidas por robots ou programas informáticos. España, onde se calcula que a automatización pon en risco un 12% dos empregos, quédase varios puntos por debaixo do xigante asiático nun 48,5%. Os responsables do estudo prestan atención a actividades individuais en lugar de a ocupacións porque entenden que cada traballo está composto por distintas tarefas con niveis diferentes de automatización. E aseguran que arredor da metade das labores que realizan hoxe en día os traballadores acabaranse automatizando.
  Aínda que a literatura di que esta nova revolución influirá especialmente aos países desenrolados e en vías de desenrolo, moitos dos segundos non se ven reflexados neste informe - según os autores, os datos actuais non permiten facer unha previsión fiable- . Pero, ¿de qué dependen as diferencias entre os países? Básicamente de dous factores: o tipo de empregos maioritarios no seu territorio e o seu nivel de crecemento.
  Por exemplo, os países con máis progreso poderán adoptar máis rápido algunhas solucións hardware que requiren moita inversión inicial e eso faralles liderar a transformación. E aqueles coma Xapón, con moitos empregos adicados á producción e a administración -que poderá realizar un robot fácilmente-, convivirán antes con androides que outros países como Estados Unidos, con máis profesións menos automatizables, como arquitectos ou enxeñeiros.
  O estudo, publicado en xaneiro deste ano, estima que co desenrolo da intelixencia artificial incrementarase a productividade e o PIB, pero tamén detalla que para eso é necesario que a automatización se acompañe de "medidas adicionais como a reelaboración de procesos ou o desenrolo de novos productos, servicios e modelos de negocio".

PowerRay, o robot submarino con cámara 4K UHD

  PowerVision Technology Grou, compañía especializada en vehículos aéreos non tripulados (VANT), robot e tecnoloxía de Big Data, anunciou que PowerRay, un innovador robot submarino con tecnoloxía avanzada e deseñado para revolucionar a pesca, está xa dispoñible para a súa reserva a nivel mundial.
  PowerRay preséntase como "o robot definitivo" para aqueles que queren explorar o mundo submarino, xa sexa por motivos profesionais ou de ocio. Ese dispositivo pódese utilizar para tomar fotografías ou videos baixo a auga ou para visualizar os avances dun atleta acuático, así como para levalo a unha excursión de pesca. Este producto estará dispoñible en tres paquetes diferentes: PowerRay Explorer, PowerRay Angler e PowerRay Wizard.

                   

  PowerRay pode bucear a unha profundidade de ata 30 metros baixo a auga. O seu sistema sónar pode detectar peixes ata 40 metros por debaixo do robot, o que amplía a distancia total de inmersión ata 70 metros de profundidade cunha precisión de ata 10 centímetros. O sistema de WiFi interno permite a transmisión de imaxes e datos a unha distancia de máis de 80 metros.
  Coa aplicación PowerRay Mobile, os usuarios poden ver en tempo real as fotografías ou videos que transmite a cámara 4K UHD integrada en PowerRay a través de dispositivos iOs ou Android, ademáis de recibir imaxes para identificar os peixes, datos submarinos e alertas. Tamén proporciona a posición do robot PowerRay a tempo real, permite seleccionar o modo viaxe, a velocidade e as opcións de luz.
  Por outra parte, este dispositivo inclúe un anzó opcional que se controla con precisión de maneira remota. Os usuarios poden asegurar os seus cebos e operar o robot para levalos á ubicación desexada de forma precisa.
  O mundo submarino é un entorno fascinante que agora poderá explorar todo o mundo, xa sexa para a pesca ou para que os usuarios disfruten da posibilidade de ver en detalle a flora e fauna baixo a auga. PowerRay incorpora grandes innovacións que ofrecen importantes beneficios aos entusiastas da pesca, incluíndo unha cámara, ata 4 horas de funcionamento e a oportunidade de personalizar o seu PowerRay con diferentes complementos.

FEDOR: ROBOT RUSO CAPAZ DE CONDUCIR E DISPARAR

  FEDOR (Final Experimental Demonstration Object Research), é un robot humanoide ruso que foi presentado o ano pasado e que hoxe o viceprimeiro ministro ruso, fixo oficial.
  FEDOR non é un arma militar, senón un dispositivo de intelixencia artificial pensado para tarefas de rescate e viaxes ao espacio, e nega que este robot se use con fins violentos, aínda que nunca se sabe, esta clase de robots poden estar presentes nalgunha guerra.
  FEDOR é capaz de conducir un coche, dar golpes cos puños, disparar armas de fogo con ambas mans sempre cunha precisión envidiable, ademáis de que pode manipular diversas ferramentas, chaves e ata cambiar bombillas. Sen dúbida este robot pode facer de todo e aínda que non se planea usar para un movemento armado, este robot está preparado para matar ou axudar a cambiar o teu foco.

            
                                            

  O robot FEDOR é un desenrolo que surxe dos laboratorios de Android Technics e do Advanced Research Fund, onde agora mesmo o obxectivo é mandalo ao espacio a unha misión individual no 2021. Sen embargo, algunhas voces do goberno non descartan que poida servir para tarefas militares, aínda que o viceprimeiro ministro o negue.
  Según o viceprimeiro ministro, que FEDOR esté aprendendo a disparar con ambas mans é parte das súas tarefas de adestramento, xa que con esto mellóranse as habilidades motoras finas que servirán para outras tarefas de precisión. O robot ademáis de contar con sistemas de intelixencia artificial para actuar de forma autónoma, tamén é capaz de servir como "avatar"e imitar os movementos e accións doutras persoas, quen o estaría mandando de forma remota desde outros sitios.
  Este sen dúbida algunha é un gran avance na tecnoloxía actual, e ao momento no que este robot esté completamente funcional, seguro existirán un par de robots similares, poderíamos ter unha pelexa de robots moi pronto... ou unha guerra.

ROBOTS ESPAÑOIS QUE LOITAN CONTRA O TERRORISMO E AS MINAS ANTIPERSOA

  Non son os robots que máis miradas atraen nas clásicas feiras: non teñen aspecto humán, non resultan adorables e non auguran un futuro no que os humáns esquivemos tarefas cotidianas engorrosas. Pero hoxe en día son os que máis vidas salvan gracias a súa capacidade de detectar e desactivar bombas. Moitos deles teñen unha orixe española. 

  Con ETA, o GRAPO e o 11-M, España tivo que desenrolar un altísimo grado de especialización na loita contra artefactos explosivos. 

  Proytecsa é unha compañía española que é agora unha das principais empresas deste singular sector da robótica de desactivación de explosivos. 

  No 2012, a Policía Nacional especificou un novo tipo de robot, os "aunav", que esta empresa se encargou de desenrolar. Agora prestan servicio en 17 paises como a India, Exipto, Arabia Saudí ou a República de Mauricio. 

  

   España é lider na robótica adicada á desactivación de explosivos desde hai máis de 10 anos. 

  Nos últimos anos, a empresa especializouse en robots de máis de 150 kilos (un sector ao que apenas se adican unhas 10 compañías en todo o mundo), que ten como reto combinar a gran forza dos seus brazos hidráulicos coa enorme precisión necesaria para a desactivación de bombas. O seu aunav.NEXT, por exemplo, conta con dous brazos capaces de abrir mochilas e contenedores.          Mentras, outros modelos como o aunav.EOD, desenrolado en colaboración coa Policía Nacional para o seu uso polos TEDAX españois, poden levantar máis de 250 kilos e arrastrar ata 800.

  A industria robótica antiterrorista con selo español non se centra unicamente en explosivos colocados en coches e mochilas. Un equipo de investigadores do Centro de Automática e Robótica CAR (CSIC-UPM), desenrolou un robot capaz de detectar e delimitar con exactitude a área na que hai minas antipersoas.

  O traballo do equipo español consistiu na creación dun robot de seis patas que permitiría esquivar máis dun problema vinculado coa desactivación de minas antipersoa. Estes artefactos explosivos entrañan un sinfín de riscos: son baratos de fabricar, existen centos de modelos distintos, hai máis de 100 millóns repartidos por todo o mundo e o ideal é retiralos sen facelos estalar para que os restos de explosivo non contaminen a terra ata deixala inservible. Sen embargo, o hexápodo creado, que xa foi probado en Camboia e Croacia, é capaz de eliminar uns cantos. 

  Para facer o seu traballo, este robot de pais españois sírvese dun puñado de sensores. En primeiro lugar, sitúase frente a un área detectada por un satélite como perigosa e, co seu detector, vai buscando o sitio exacto no que hai unha mina. Unha vez detectada, xa é un equipo humano o que acude a retirar, coas precaucións necesarias e tratando de non contaminar a zona, o artefacto en cuestión. 

                

ROBOTS PROCESANDO PEDIDOS

   Móvense coma formigas, organizados á perfección, respetando de maneira escrupulosa as preferencias de paso e facendo o seu traballo sen rosmar. Este exército en miniatura de robots é capaz de xestionar 200.000 pedidos nun día nunha compañía china de loxística. E non é só cuestión de volume: son moito máis eficientes ca os traballadores humáns xa que teñen a capacidade de escanear código de barras de cada paquete e coñecer o destino ao momento.
  O almacén, da compañía de mensaxería Shentong Express (STO), conta con estes robots para sustituir o traballo realizado de maneira tradicional por persoas. O vídeo que se ve abaixo mostra o seu funcionamento e estase volvendo viral en internet. Aínda que STO non facilitou o número de robots que traballan no almacén, un portavoz ofreceu algunha cifras ao diario South China Morning Post sobre a reducción de costes que implicou a posta en funcionamento desta frota. A eficiencia millorou nun 30%, os costes reducíronse nun 50% e mellorouse o proceso de distribución para evitar erros cos envíos.
  Polo momento, as máquinas só traballan entre seis e sete horas ao día, a partir das seis da tarde, aínda que poderían estar en funcionamento de maneira continua xa que teñen capacidade para moverse de maneira autónoma a unha base de recarga para encher as súas baterías.

  O número de robots nas fábricas chinas aumentou un 30% en 2016 según cifras ofrecidas polo diario e o último plan quincenal do goberno chino prevé que a producción anual deste tipo de máquinas acade as 100.000 unidades ao ano de cara a 2010.
  A automatización foi a responsable de que 60.000 traballadores de Foxconn, compañia coñecida por ser un dos habituais proveedores de Apple, se quedaran sen emprego nunha práctica cada vez máis habitual nas factorías do país oriental. Como se pode ver no video sobre estas liñas, só un traballador se encarga de depositar os paquetes sobre os robots deixando o resto do traballo en mans deses pequenos robots.

ULTIMO FICHAXE DA SELECCIÓN XAPONESA DE VOLEIBOL: UN ROBOT

   A federación xaponesa de voleibol realizou unha fichaxe moi diferente do habitual para o staff técnico que se encarga de adestrar aos mellores xogadores do país. É un robot pero ten todo o sentido do mundo.
 ¿Para qué querería un robot un adestrador de voleibol? pois nin máis nin menos que para poder simular cómo defenden os rivais. O sistema robótico compónse de tres pares de brazos robóticos que representan aos tres defensores na rede dun equipo rival.
 Unha vez que o adestrador activa o sistema, os defensores robóticos posiciónanse no lugar programado e o atacante trata de superalos. As posicións, altura e movementos do robot defensor prográmanse previamente dependendo do ataque que se queira adestrar, que pode depender do próximo rival, ao que se estudiou previamente e do que se poden copiar os seus movementos defensivos máis habituais.
 Sobrepasar ao robot non é nada sinxelo, empezando pola súa velocidade de movemento: 3,7 metros por segundo, moito máis rápido que un humano. Ademáis, por agora o sistema ten bastante marxe de mellora porque a súa posición previa é fixa e non se adapta á posible variación do atacante. As xogadoras da selección xaponesa que o probaron durante 8 días nunha concentración admiten que debe mellorar nese aspecto.
 Pero na próxima versión, a universidade responsable do proxecto está engadindo sensores que detectarán tamén ao xogador atacante para poder defender mellor.

ROBOTS FAN MÁIS RENTABLE A RECUPERACIÓN DE RESIDUOS

   Xeneramos moita basura. Recollela, por tanto, é unha tarefa imperativa que cada vez se está trasladando máis a robots. Lonxe dos exemplos de ciencia ficción, as máquinas encargadas de xestionar os desfeitos humáns son cada vez máis comúns e as investigacións actuais esfórzanse en conseguir que recollan máis e mellor tódolos residuos valorizables. É dicir, aqueles que poidan reciclarse para volver a ser materia prima para outros productos. Canto menor sexa o coste do proceso e maior o volume de residuos recollidos, maiores serán os beneficios.
  Esa é a razón pola que a empresa catalana Sadako Technologies decidiu crear Wall-B, un brazo robótico controlado por un sistema de visión de máquinas e intelixencia artificial (IA) para a recollida selectiva de residuos PET en prantas de tratamento. A empresa foi seleccionada como a mellor start-up durante a última feira de robótica Global Robot Expo celebrada en Madrid (España) o pasado xaneiro. Wall-B, este nome é unha homenaxe ao tenro robot basureiro da película "Wall-B", tamén foi premiado como idea innovadora nos premios R de Ecoembes.

    

  A versión actual está composta por un brazo robótico e un sistema de visión de máquinas entrenado con algoritmos de aprendizaxe profundo. O sistema instálase sobre unha cinta transportadora de residuos cun arco equipado cunha cámara 2D combinada con outra tipo Kinect que posiciona o obxeto en 3D. A partir de aí, un ordeador procesa as imaxes e mira os residuos que pasan pola cinta.     Entón, o sistema de visión de máquinas é capaz de distinguir os envases PET. Unha vez detectados, o brazo robótico móvese e succiónaos para separalos do resto.
  A priori, é a mesma función que realizan os sistemas actuais de selección de espectroscopia do infrabermello cercano (NIR polas súas siglas en inglés), tamén coñecidos coma ópticos.
   A vantaxe competitiva de Wall-B depende do volume de residuos a analisar. Os sitemas NIR son moi caros e ocuparn un gran espacio, polo que ten sentido onde hai moita cantidade de residuos valiosos a recuperar. Wall-B, en cambio, sería máis idóneo para volumes máis reducidos, de modo que a inversión poida amortizarse rápidamente.
  Wall-B está pensado para recuperar 200 toneladas de PET ao ano. Desde a compañía explican que o seu robot pode ser unha solución para prantas medianas que procesen volumes de ata 400 toneladas anuais.
  O obxetivo da empresa é que a inversión para instalar Wall-B se poida recuperar nun ano. Por eso asegura que o coste depende do rendemento final do robot, aínda que se movería entre 60.000 e 100.000 euros.
  Wall-B non é o primeiro robot que recolle residuos nin tampouco o máis eficiente. O seu éxito é debido ao seu deseño, pensado para "adaptarse á realidade". O complicado é que unha botella PET non está sempre na mesma posición e suele estar chafada e misturada con outros obxetos. E aí precisamente é onde está a vantaxe de Wall-B, na súa capacidade para resolver esta complexidade gracias á intelixencia artificial. O seu obxetivo final é que o robot sexa capaz de percibir e decidir.

O ROBOT ALBANEL, HADRIAN X

   Fastbrick Robotics, unha empresa australiana de robótica, está desenrolando Hadrian X, un enorme robot albanel capaz de colocar ladrillos tan rápido como para acabar unha casa en apenas dous días. vvA compañía anunciou que o robot estará no mercado no ano 2019 e que o seu precio será de 2 millóns de dólares, según Bussiness Insider.

                 

   Hadrian X consta dun brazo mecánico de 30 metros de lonxitude que se integra nun camión que lle serve tamén de transporte. Ademáis de levantar materiais, este robot é capaz de, cunha mínima interacción humana, colocar un total de 1.000 ladrillos en só unha hora, é dicir, a cantidade de traballo de dous albaneis durante unha xornada de traballo enteira.
  Fastbrick, que aínda se atopa desenrolando o primeiro prototipo de Hadrian X, asegura que terá un modelo operativo do robot durante este ano 2017. Tralas probas destos primeiros modelos, o lanzamento comercial do robot non se producirán ata o ano 2019.

  O precio que podería acadar este robot albanel cando chegue ao mercado será de 2 millóns de dólares e estará especialmente destinado para acelerar plazos e aforrar costes de man de obra ás grandes empresas do sector da construcción.
  Hadrian X non é o primeiro modelo de robot albanel desenrolado por Fastbrick Robotics, que antes presentou ao seu predecesor Hadrian 105, un robot máis pequeno e menos eficiente que non se chegou a comercializar e que se utilizou para desenrolar ao seu sucesor.

ASIMO, O ROBOT QUE SAÚDA AOS REIS

                      

  Seguro que o autor das célebres leis da robótica, Isaac Asimov, non contaba con que un autómata fixera labores de representación institucional. Algo que quedou demostrado na visita dos Reis de España a Xapón, donde foron recibidos polo popular androide Asimo (siglas de paso avanzado en movilidad innovadora, en castelán), Este robot, no que Honda traballa desde hai máis de tres décadas, reflexa o nivel de perfección ao que chegaron estes dispositivos.
  Esta intelixencia artificial ten a súa orixe en 1986, cando os enxeñeiros de Honda concebiron os primeiros robots. Eran simplemente unhas pernas que podían simular a un ser humano camiñando. A seguinte fase estivo centrada en "ensinar" a estes bípedos a escalar e andar rápido.
  A meta primeira era, por un lado, fabricar un asistente para persoas dependentes ou con movilidade reducida. Por outro, estes robots sustituirían ao ser humano en labores perigosas como a loita contra os lumes ou a limpeza de residuos tóxicos. Co paso dos anos, a estes inventos agregouselles unha cabeza e un corpo máis definido, con brazos e mans, para que puideran agarrar obxetos.
  Con estas modificacións nace propiamente o primeiro robot humanoide de Honda, o P1. Un auténtico armatoste de 175 kilos e 1,9 metros de altura, frente aos 50 kilos e os 1,3 metros que ten o actual Asimo. No P2, Honda esforzouse por darlle un aspecto máis amigable, xa que aquela caixa forte con patas transmitía de todo menos amabilidade. Co P3, o fabricante xaponés adelgazou e fixo máis pequeno o seu prototipo ata os 1,5 metros e 130 kilos.

                      

  Asimo fixo o seu debut en Europa en xuño de 2003, na Universidade Técnica de Darmstadt. En España foi presentado en marzo de 2004 en Barcelona. Asimo xa intercambiara un saúdo co Rei Don Xoan Carlos ou con outras autoridades como o excanciller alemán Gerard Schroeder, o ex presidente dos EEUU Barack Obama, e en varias ocasións visitou o Parlamento Europeo.
  Superada a fase dos axustes de tamaño, Honda comezou a ampliar as funcións dos seus robots. O Asimo actual pode correr ata 9 km/h, camiñar en pendentes irregulares, xirar ou subir escaleiras. Comprende e responde a comandos de voz sinxelos, que dirixe a grupos aos que recoñece faciamente.
  É mesmo capaz de camiñar esquivando obstáculos ou interpreta cando está molestando ao seu interlocutor. As últimas actualizacións fixéronlle gañar destreza nas mans e abre botellas, serve bebidas e ata se expresa coa linguaxe de signos. O mes pasado, Asimo entrou a formar parte de Autopia, a atracción que Honda ten en Disneyland California, xunto cun paxaro robot, Bird.

ROBOTS VIXIANTES QUE PATRULLAN DE FORMA AUTÓNOMA

   Ademco Security Group é unha compañía de seguridade de Singapur que anunciou un novo servicio polo que alquila robots capaces de patrullar de forma autónoma as instalacións dada a alta demanda de vixiantes que ten.
  O robot S5 foi fabricado pola compañía estadounidense SMP Robotics, e destaca pola cor laranxa da súa base e o seu longo pescozo. Os seus sistemas permítenlle seleccionar a ruta máis óptima no seu percorrido, así como salvar obstáculos e coller atallos.
  Trátase dun robot eléctrico, que pode patrullar ata oito horas seguidas, que conta con cámaras e conectividade inalámbrica para poder manter a comunicación mesmo en zonas onde o acceso á Red é inestable.



  O servicio de alquiler destes robots ten un coste de 7500 dólares ao mes, un precio que Toby Koh, un dos directivos da compañía defende e compara co de contratar a unha persoa nun turno de 12 horas por 4000 dólares ao mes ou mesmo pagar 8000 dólares por dous vixiantes que cubran as 24 horas, como recolleu o medio Today.
  Koh engadiu que as compañías ven con bos ollos os robots vixiantes porque hai unha alta demanda de sustitutos e porque desta forma poden liberar aos seus vixiantes humanos das tarefas de patrullar.

OS TENTÁCULOS DO POLBO INSPIRAN O ROBOT MÁIS HÁBIL

                       

  Este tentáculo robótico pode suxetar moi hábilmente obxetos lisos e pasarllos a unha obsoleta man humana.
  O OctopusGripper foi desenrolado pola empresa de robótica alemana Festo, que ten moita experiencia na creación de autómatas inspirados na natureza. A súa suave pinza ten dous mecanismos principais. O seu tentáculo de silicona accionase neumáticamente: cando se bombea aire no seu interior, péchase para rodear o obxeto que quere suxetar. Entón, as súas dúas filas de ventosas, que se deforman para adaptarse a calquera forma, utilizan o vacío para garantir que o obxeto non se caiga.
  Como pode comprobar, funciona bastante ben e pode usarse para agarrar obxetos lisos e curvados como pelotas, cilindros de metal, botellas e ata revistas enrolladas. Aínda que pareza doado, esta é unha tarefa increíblemente difícil para a maioría dos robots, e os avances como este permitiranlles asumir novos roles en fábricas e fogares máis doadamente.

  Desde logo non é o primeiro robot deste tipo. A empresa británica OC Robotics construiu un brazo serpenteante con láser incorporado para trinchar maquinaria nuclear, mentras o xigante petroleiro Statoil axudou a desenrolar unha serpe robótica deseñada para a inspección submariña. E, no extremo máis delicado do espectro, uns investigadores do Instituto de Tecnoloxía de Tokio (Xapón) desenrolaron un brazo inflable de 20 metros de longo feito de globos cheos de helio.
  Pero este é un dos brazos robóticos máis diestros que existe. Aínda que a pesar das súas extraordinarias capacidades para agarrar obxetos, non debería preocuparse demasiado polas súas habilidades. Festo explica que, posto que "os materiais instalados na estructura tamén son elásticos e deformables, a pinza non presenta ningunha ameaza para o usuario en contacto directo".

ROBOTS DE GOMINOLA QUE SE PODEN INXERIR

                              
 
    Recentemente, investigadores da École Polytechnique Fédérale, en Suiza, deron a coñecer o seu traballo no desenrolo de robots moi simples, de reducidas dimensións (entre 3 e 5 cm de lonxitude) fabricados con xelatina e que se poden inxerir. Estos robots están pensados para a súa aplicación médica, principalmente, para realizar exploracións intestinais, pequenas intervencións, levar alimentos ou liberar medicamentos en zonas moi concretas do tracto intestinal. Sen embargo o seu potencial abarca moitas máis posibilidades.
  A pesar de que se consideran robots ou mecanismos artificiais, os robots de xelatina non teñen articulacións sólidas nin dependen da electrónica para desplazarse. En cambio, están cheos de aire ou de líquido e empregan reaccións químicas (internas ou externas, con fluídos do corpo humano) para moverse individualmente ou unirse unha vez inxeridos para formar mecanismos máis complexos, como unhas pinzas.
  Para facer funcionar robots no interior do corpo humano existen baterías e electrónica que se pode inxerir e desechar sen risco. Tamén se pode producir electricidade a partir da temperatura natural do corpo humano e dos ácidos do estómago, usando os xugos gástricos como electrolito. Este tipo de robots inxeribles están aínda nas súas primeiras fases de desenrolo, pero no futuro levarán a cabo tarefas médicas máis complexas e pequenas operacións directamente desde o interior do corpo humano.

A ERA DOS ROBOTS FLEXIBLES

  Na ficción os robots teñen aspectos moi diversos e variados, pero suelen ter unha característica común: están fabricados con aceiro ou con algunha outra aleación de metal, existente ou ficticia. No mundo real a maioría dos robots tamén suelen estar construídos con algún tipo de metal, pero os novos materiais e métodos de fabricación están impulsando desde fai un tempo o desenrolo doutro tipo de robots nos que o uso do metal é mínimo e mesmo inexistente.
  Os robots construídos con elastómeros, con materiais flexibles e elásticos, son capaces de reptar, ondular e deslizarse entre distintos entornos nalgúns casos prescindindo por completo de partes ríxidas. O seu deseño está inspirado en moitos casos na estructura e motricidade de animales como os polbos, as luras ou os vermes, por exemplo. Poden mesmo imitar o voo dun morcego empleando como ás membranas artificiais flexibles.
  Os robots elásticos herdan algunhas debilidades dos animais nos que se inspiran, como tamén comparten con eles algunhas virtudes: por exemplo, poden dañarse ao contacto con obxetos cortantes ou puntiagudos, pero á vez resisten mellos os golpes e as caídas, non causan danos ao contacto con persoas ou obxetos delicados e poden moverse por espacios reducidos ou sortear obstáculos complexos. O desenrolo de materiais flexibles no entorno da robótica tamén se aplica á fabricación de músculos artificiais para robots convencionais, combinando axilidade e resistencia.

     Robots de auga e de aire:

  O hidroxel é un polímero de aspecto gomoso que está formado casi na súa totalidade por auga, de modo que é case transparente e moi flexible. E ademais serve para fabricar robots articulados, tal e como demostraron investigadores do MIT inspirados por animais mariños como os octópodos e as medusas.
  A pesar de que o robot está formado por auga en boa parte, os robots construídos con hidroxel teñen partes móviles e poden exercer certa forza con gran velocidade e axilidade. Por exemplo, o prototipo do MIT é capaz de capturar un peixe na auga sen mancalo gracias á textura suave e blanda das articulacións artificiais.
  Para construir o robot con hidroxel emprégase o método de impresión 3D que permite construir estructuras complexas con canalizacións vacías no seu interior. Por esas canles inxéctase depois auga a presión, proporcionando á estructura do hidroxel movementos que son controlados por un ordenador.
  Máis alá de servir para coller peixes o hidroxel é un material biocompatible, polo que este tipo de robots terán aplicacións médicas, servindo como "mans artificiais, suaves e húmedas, aptas para manipular tecidos e masaxear órganos humanos durante intervencións cirúrxicas" explican os investigadores.

OS XEFES-ROBOT

  Según as tres leis da robótica establecidas por Isaac Asimov, nada impide a un robot ser o noso xefe. Estamos ante unha auténtica revolución na maquinaria e a robótica industrial e "hai empresas que xa empezaron a experimentar con explorar con novos xefes", asegura Pablo Foncillas, asesor empresarial e divulgador en innovación empresarial desde o claustro dunha recoñecida institución académica.
  As empresas pioneiras que empezan a ir un paso máis alá coa intelixencia artificial xa están probano os "xefes-robots", que dan ordes a seres humanos en ámbitos tan diferentes como responsables de producción ou directivos de publicidade.
  "Non entremos en pánico. Non aínda polo menos. As máquinas levan moitos anos ente nos" comenta Foncillas, e é así, xa que entre os séculos XVIII e XIX as máquinas axudáronnos esencialmente co traballo industrial sucio e perigoso, por exemplo, nos telares, facilitando as tarefas manuais pesadas. Pero nun futuro non moi lonxano traballadores de todo o mundo terán algún día xefes ou líderes que non serán humanos.

ROBOTEAM CONSTRUIRÁ 10.000 ROBOTS PARA USO DOMESTICO

                       
                        

  Os robots que axudan nas tarefas do fogar en diversas películas de ciencia ficción poderían convertirse nunha realidade dentro de moi pouco. Este é o obxetivo de Roboteam, unha empresa militar afincada en Tel Aviv, Israel, que anunciou o desenrolo de dez mil robots deseñados para uso doméstico e para axudar a persoas da terceira idade.
  Así o anunciou Yossi Wolf, cofundador e CEO da empresa robótica, en declaracións a "TechCrunch". Os robots contarán cunha mistura de diferentes sistemas tecnolóxicos para que entendan e fagan as súas tarefas con facilidade. "É cono misturar Alexa e Google Home con Face Time e Whatsapp. Pode moverse, pode falar, pode escoitar e pode entenderte".
  O CEO de Roboteam asegura que os autómatas poderán ser transportados con certa facilidade, gracias a súa altura de 0,90 metros e peso de 9,9 kilos. Tamén disporán dunha pantalla interactiva de dez pulgadas e 40 sensores que permitirán unha gran facilidade de movemento autónomo. Estará equipado tamén cunha bandexa.
  Según revelou Wolf, esta idea xurdiu fai sete anos cando visitou a súa avoa e observou que lle costaba moito levar unha cunca de té con galletas. "Souben que poderíamos crear máquinas que axudasen aos anciáns", destaca o cofundador da empresa.

                
                       
  Unha gran aposta para Roboteam, pois a empresa destaca por se unha potente distribuidora de robots e drons militares de salvamento e recoñecemento para diversos exércitos. E pese ao novo camiño que encarou a empresa para o público xeral, todo indica que Roboteam non deixará de construir máquinas e drons de combate.

A "ROBOLUCIÓN" É IMPARABLE

  A revolución tecnolóxica que ocupa os nosos días caracterízase pola alta concentración de avances e innovación en pouco espacio de tempo. A irrupción dos robots ou o que se coñece como "robolución" apunta a que as máquinas invaden, e seguiran facendoo, todas as esferas da vida cotidiá, as relacións laborais e das empresas. Son varios os estudos e os expertos que vaticinan que dentro dun mundo repleto de incertidumes o único certo é que se vai cara un mundo robotizado. É máis, o 70% do emprego vai a aser automatizado antes de que acabe o século. É un momento de grandes oportunidades pero tamén de demasiada inseguridade.

  Os robots están chegando as pymes, a sectores como a alimentación, o calzado, a empresas de móveis ou actividades lúdicas, " a tarefas que antes se facían de forma manual e que coa axuda das máquinas poden incrementar a súa productividade. Son vías máis viables e competitivas" afirma Francisco Blanes, director do Instituto de Automática e Informática Industrial da Universidade Politécnica de Valencia. Outra das vantaxes que destaca é a versatilidade das máquinas. "Anteriormente, á industria do automóvil non lle importaba ter a un robot nunha función durante 24 horas, pero agora o que se busca é que a máquina sexa aplicable a máis cousas, que sexan máis flexibles e poidan adaptarse a diferentes entornos laborais", explica.
  De feito, o número de robots estase multiplicando. As súas ventas aumentan a un ritmo do 20% ao ano. En 2015, según datos do informe mundial sobre robótica que elabora IFR (International Federation of Robotics), vendéronse en todo o mundo 240.000 unidades de robots industriais, o que supón un crecemento global anual dun 8%, sendo a industria da automoción a que maior demanda ten. Por rexións, según a citada fonte, China é o país que máis robots consume, xa que as vendas se incrementan a un ritmo do 16%. En Europa, o incremento foi do 9%, cunhas 50.000 unidades, sendo os países de Europa do Leste, cun crecemento do 29%, os máis robotizados. En Estados Unidos, Canadá e México despacháronse 34.000 unidades, un 11% máis con respecto a 2014.

   

  Pola súa parte, Xapón é a cuna dos robots, en canto a fabricación e exportación, aínda que o número de máquinas implantadas neste país está disminuíndo, entre outras razóns pola falta de man de obra, "que tamén é necesaria " para facelas funcionar. Neste sentido, o Ministerio de Economía, Comercio e Industria xaponés lanzou o ano pasado o proxecto "Robots for Everyone", co fin de impulsar e promover novas ideas para a utilización deste tipo de máquinas no sector de servicios, incluíndo tendas, salóns de beleza, hoteis ou restaurantes.
  Según datos da Asociación Xaponesa de Robots (JARA), para 2018 preveese a implantación de máis de 2.300.000 unidades, das cales máis da metade se repartirán entre Australia e Asia, principalmente en China. O abaratamento dos robots pode impulsar este crecemento. O mercado global, según diversos estudos, pode chegar a representar 152.000 millóns de dólares para 2020. O sector vaticina que a industria podería aforrar ata un 90% de costes salariais mediante a sustitución de traballadores por robots. Este é un debate aberto, que levanta unha gran preocupación ante a ameaza de destrucción de postos de traballo.